teveel controle

And I thought that bein' strong meant never losin' your self-control

~Keith Urban

De ontwikkeling van mijn blog.
Neem nu het verhaal van die angsten. Nu blog ik al meer dan een jaar, als ik door blijf gaan en deze stukken later weer herlees. Dan kijk ik misschien terug naar de ontwikkelingen die ik heb doorgemaakt. De ontwikkelingen van mezelf worden gereflecteerd in een blog. Voor de meeste lijken het misschien maar "gewoon" verhaaltjes. Maar voor mij is het meer, veel meer. Het is een manier van uiten, en het zegt echt heel veel over mezelf. Soms wat mooier verwoord, soms wat gecensureerd.
Als ik nu al dingen terug lees van "vroeger" kan ik erom lachen, kan ik me er soms niet meer mee identificeren, en soms komen al die gevoelens weer naar boven. Verwarring, chaos, maar ook gelukmomenten. Oftewel ik kijk terug naar mezelf. Ontwikkeling. Diepzinnigheid. Supercooliejoelietof vind ik dat.

Nu had een vriendin, die zelf ook een blog heeft, een super mooi idee. Zij maakt een blogboek van alles wat ze ooit heeft geschreven op haar blogs. Nou ben ik vast van plan om deze blog te houden, en die heeft nogal wat capaciteit aan archief. Dus ik ga niet alles kopiëren. Maar ik ga wel mijn gedichten en schrijfsels bewaren en daar een mooi boek van maken. Misschien iets met albumprinter. Ik heb niet echt een heel mooi handschrift, dus zelf schrijven is misschien niet een heel goed idee, al is het wel authentiek. Een soort gedichtenbundel van mezelf wordt het dus ;) Nu heb ik alleen kladboeken, notitieblokjes vol. Bij de Bijenkorf heb je wel hele mooie notitieboeken. Dus misschien doe ik toch maar een poging om daar heeel netjes de gedichten die echt "compleet" zijn in te schrijven (A)
mooi idee
motivatie (H)

ik ga maar eens even alle complete kopiëren, en degenen die ik hier ooit gepost heb natuurlijk ook (al zijn dat natuurlijk lang niet alle.. veruit meeste post ik niet)

oke.. ik heb nu pas 2 pagina's vol. Maar nu al vind ik het best wel confronterend. Als ik ze zo achter elkaar zie, dan spreekt er toch wel een hoop treurigheid uit. Laat het nu net het geval zijn dat ik vanavond een dik gesprek over treurigheid heb gehad.
Wat is de definitie van een loser? Wanneer ben je een treurig persoon? Als een meerderheid van mensen jou zo ziet? Of als je jezelf zo vind?
Ik ga bijna nooit uit, heb een bagger liefdesleven, geen speciaal iets waarin ik uitspring. Wat maakt mij dat?
Dat zou betekenen dat de mensen die ik als zielig beschouw dat helemaal niet zijn. Ik moet dus echt ophouden met die vooroordelen. En tegelijk moet ik eens nadenken over mijn wereldbeeld, en zelfbeeld dan ook maar meteen. Want is iemand niet alleen triest en zielig als hij er zelf mee zit? Nou ik vind mezelf niet echt een loser van het hoogste legioen. Toch zou ik het graag een klein beetje anders willen. Noem het oppervlakkig, misschien lijkt dat ook zo, maar het is veel meer dan dat... soms zou ik willen dat ik ook een date had. Dat ik ook uitging, eens iets heel onverwachts deed, weg self-controll. Gewoon SPONTAAN... maarja, dat is de invloed die dit dorp op mij heeft denk ik. Tsjaa dat is het nadeel van frisse mestlucht :p

Hier ga ik nog even overnadenken. Inmiddels is het bijna elf uur 's avonds. En het is morgen paasontbijt. Dus ik moet maar eens bij de familie gaan socializen (doe ik daar toch nog een vorm van, zo op zaterdag avond. Ik kan me er wel iets bij voorstellen als mensen denken "pathetic" Gewoon even spontaan bij vrienden langs ofzo, dat gebeurt in onze groep niet echt. Maar het is nooit te laat voor een verandering he (H)

Ow daar heb je mn moeder al, tikkend op dr horloge "zou je niet eens achter de computer weggaan?"

Liefs,