Will it ever stop?

I'm not a princes, this ain't a fairy tale
I'm not the one to sweep off her feet,
Lead her up the stairwell
This ain't Hollywood, this is a small town

~Taylor Swift

Ik heb altijd van die voorstellingen in mn hoofd. Noem het dromen, noem het een grote fantasie maar ik kan me gewoon heel realistisch dingen voorstellen. Het probleem is alleen een beetje dat hoewel het wel mogelijk kán zijn, het nooit mij overkomt.

Dan zie ik dingen op tv bijv. het programma Grenseloos Verliefd. Een programma waarin jonge vrouwen naar het buitenland (3e wereldland) gaan emigreren om bij hun geliefde te zijn. Dit is een heel mooi idee, dat die mensen alles kunnen overwinnen, alle cultuurverschillen voor de liefde. Maar door dit soort programma's krijgen mensen misschien wel een beetje een verkeerd idee. Want eigenlijk overkomt dit natuurlijk bijna niemand.

Hetzelfde is met de reünie. Dat is ook echt een van mijn lievelingsprogramma's. Ik zie dan mensen die een toekomst hebben gebouwd, echt hun droom hebben nageleefd. En dat vind ik zo ongelovelijk mooi! Vaak zijn ze in het buitenland neergestreken, die mensen vind ik eigenlijk het vetst. Maar gisteren was er een man die door een ongeluk zijn droom moest opgeven, namelijk gepromoveerd tandarts zijn en daarnaast kampioen roeien. Na het ongeluk kon hij dit niet meer; hij kon zijn gedachten niet meer snel verwoorden en leek daarom voor onbekenden iemand met een laag IQ. Toch probeerde hij er weer bovenop te komen, en 15 jaar later is hij aan het trainen voor de Paralympics. *respect*

Ik heb echt een gruwelijke hekel aan mensen die dat soort mensen belachelijk maken. Zo zat er bij mij op paardrijden een dude die een ''mongooltje'' (iemand met het downsydroom) na ging doen op een paard bij de Paralympics. Gekke bekken trekken en een zenuwtik met zn arm. Echt ik kon die gast wel van zijn paard kicken, ^*/<~)@- grote grumbels.

Waar wilde ik het ook alweer over hebben? Ik ben een beetje clouloos bezig, maar ik heb ook geen clou :) Maar goed met die gedachten, ik vind het zelf wel rustgevend, want eigenlijk kan ik gewoon een hele film afdraaien. Zo zie ik bijv al helemaal voor me hoe ik uit het vliegtuig stap, rond kijk, en zo op mijn wachtende (een super leuke gast natuurlijk) af ren en me in zijn armen stort. Zo echt vet dramatisch en romantisch. Net zo als je weleens ziet in dat programma waarin mensen op het vliegveld worden geïnterviewd om de achtergrond van hun reden om daar te zijn te ontdekken. Very very nice. Maar eigenlijk kijk ik téveel films. Want zulke dingen gebeuren niet zo vaak in het echt.
Toch heb ik altijd van die doelen.. problemo.. crisis.. mwah valt wel mee; ik heb ng plenty (dat vind ik trouwens ook zo vet stom. Waarom verander je een product naam, wat een prima naam was en wat iedereen kende, om dat te veranderen in een standaard boring naam als Plenty :S stelletjes weirdo's)
tijd om iets te realiseren. 26 september is de reünie van onze school, dus voordat de volgende is is toch zeker pas over 25 jaar :P

Net was in het nieuws een stukje over de film ''Storm'' over de watersnood ramp. Blof heeft de titelsong gemaakt, ik ben dol op blof en het is echt een heel mooi emotioneel liedje, en de film is waarschijnlijk net zo. Een beetje zwartboek achtig, Alles is liefde achtig. Maar dan beter, mooier, zo vermoed ik tenminste. Ik ga hem in ieder geval zeker weten kijken!!
Maar misschien niet met de hele gang, want het is wel heel zielig en dan gaat weer de hele rij kijken of ik al zit te huilen *ashamed* :P

Ik wilde eigenlijk ook ng even een tirade houden over de ellendigheid van toiletgebouwen op vakantie, over hoe die altijd te klein zijn. Hoe rot het is als je helemaal klaar staat om te gaan douchen, muntje zit al in het kastje; doet ie het niet! Moet je je weer aankleden, naar buiten, op het kastje rammen, begint het water al te stromen, moet je je weer in het hokje proppen, haren wassen, benen ontharen, is natuurlijk het warme water veels te snel op, moet je je haar uitspoelen met ijskoud water (hell!) is het hele hokje nat, laat je je handdoek ng op de grond vallen (iehll) kun bonk bonk *blauwe elleboog* moet je je weer in je kleren wurmen, nog halfnat en blehh is gewoon niet fijn. Nu heb ik toch mijn woordenstroom laten stromen :P Ach, het is een onderdeel van kamperen, en camperen heeft gewoon wat. Dus dan moet je deze helligheid maar voor lief nemen.
Wat trouwens wel helemaal irritant is als de muren van een hokje niet tot het plafond lopen. Wat er deze vakantie gebeurde: aan de rand van het toiletgebouw waren de wasbakken voor het afwassen. Toen mijn zusje heerlijk aan het douchen was, gingen een paar jongetjes op die wasbakken klimmen en over de rand van het hokje heen kijken. :O yess waargebeurd verhaal. Nou mijn zusje kan kríjsen, echt kei en keihard. Dat deed ze dus ook.. ze richtte de douchkop op die etterbakken en begon te gillen :P Nou toen waren ze wel snel weg! Maar het is wel echt vet k*t als mensen bij je in het hokje gaan loeren.

Nu ga ik maar even koekeloeren op onze prachtige website... ;)
Ik ben btw een beetje ziekjes, aangestoken door bepaalde personen grrrrr :P Maar ik heb een multipack zakdoeken gekocht, en keelpastilles met dropsmaak, dus ik hoop maar dat het snel weer een beetje goed gaat. Vooral omdat ik morgen moet werken vanaf half 11 tot half 6 én daarna naar een feest moet. Zozo druk programma. Nu maar eerst even een kopje helende thee :)

Liefs, Luna

This is the start of something new

I'm gonna live my life.
Shining like a diamond, rolling with the dice,
Standing on the ledge, I show the wind how to fly.
When the world gets in my face,
I say, Have A Nice Day.
Have A Nice Day

~Bon Jovi

And here I go again. Terug van weggeweest.
Er is veel veranderd, maar toch is nog heel veel gewoon hetzelfde. De zomer is voorbij, de laatste zomer met mijn ouders mee kamperen, en mijn examenjaar is begonnen.
Werken, school, paardrijden, crisis hier, crisis daar; dat blijft. Wat wel gaat veranderen... nu ga ik eens echt volhouden om minstens elke week te schrijven (ongeveer dan). Maar dit jaar ga ik meteen goed beginnen, een studie kiezen, mn blog aan wat meer mensen laten lezen, veel leuke dingen doen (mijn sociale leven een beetje opkrikken),..., ow en op tijd het caviahok verschonen. Laat ik maar eens met dat laatste voornemen beginnen; is mn moeder meteen ook weer blij.

Liefs, Luna