"King Of Anything"
While I look outside
So many things I'd say if only I were able
But I just keep quiet
And count the cars that pass by
Who cares if you disagree
You are not me
Who made you king of anything
So you dare tell me who to be
Who died, and made you king of anything
You sound so innocent
All full of good intent
You swear you know best
But I'm not the one who's lost
With no direction oh
But you won't ever see
And who cares if you disagree
You are not me
Who made you king of anything
So you dare tell me who to be
who died,and made you king of anything
~ Sarah Bareilles
http://www.blogger.com/img/blank.gif
Dit is zo'n heerlijk nummer. Ik hoorde hem elke dag dat ik werkte wel een keertje voorbij komen via de bodyshop muziek satelliet. Het is een nummer van de nieuwe cd van Sarah Bareilles, een cd waar weer veel meer mooie nummers opstaan, die niet zo commercieel zijn als haar singles.
Haar teksten zijn echt zo goed. Het nummer Breath again is mijn favoriet.
All I have, all I need, he's the air I would kill to breathe
Holds my love in his hands, still I'm searching for something
Out of breath, I am left hoping someday I'll breathe again
I'll breathe again
Het kiezen van je eigen weg is zo belangrijk. En ik ben volop bezig die te bewandelen. Ik wou dat ik er een minder cliche voor had; maar een cliche is niet voor niks een cliche. Een cliche is een cliche omdat het waar is of waar wordt geacht. En ik kan het beamen; gaan waarvoor je wil gaan. En die keuze in eerste instantie alleen bepalen op basis van JOU gevoel, dat voelt zo ontzettend goed.
Ik doe dingen waar ik zoveel energie van krijg, en hoewel het vorige week even iets té druk was, ben ik weer helemaal back. Ik had een afspraak bij bureau internationalisering. Ik had een 7,5 voor mijn tentamen. Het leren van mijn tentamen van volgende week kost me niet eens heel moeite, want ik vind het interessante materie.
Mijn gewicht bezorgt me nog steeds wel veel negativiteit, maar heel langzaam krijg ik mijn eetpatroon onder controle. Heel langzaam begin ik het resultaat van mijn sportiviteit te zien. En omdat het nu toch wel te koud en vaak ook te nat wordt om hard te lopen begin ik volgende week weer met aerobicslessen in het sportcentrum. Ik zal het zorgvuldig inplannen; BBBB voor de vetverbranding en pilates voor de soepelheid en ik zal volhouden. Volgend weekend ga ik op kamp met mijn studievereniging.
Lekker loltrappen op Texel; er staan van die typische kamp dingen op het programma, dropping enzovoorts (brrr zal wel mega koud worden. Note to myself: vergeet je pluizige sokken niet in je backpack te stoppen).
Ik maak mijn eigen keuzes en maak me niet zo druk om wat anderen vinden. Vroeger op de middelbare school heb ik me daar soms teveel door laten leiden en daardoor heb ik bepaalde dingen niet gedaan. Daar gaat het nummer King of Anything ook over. Je laten beperken door mensen die het beter denken te weten. No more, het zijn mijn keuzes en pas als ik heb ze besloten of aan het uitvoeren ben, deel ik het. En negativiteit, duidelijk uitgesproken of op zo'n ingekapselde manier geuit, kan ik dan van me af laten glijden, want ik ben er dan al mee bezig. En ik word er gelukkig van :)
Liefs,
ps ik moet trouwens wel zeggen dat steun en enthousiasme van sommigen echt geweldig motiverend is. Het is fijn als gezegd wordt "ik denk echt dat het bij je past" of een simpelweg "that's awesome" ;)
zondag 23 oktober 2011
donderdag 13 oktober 2011
Relatief Geluk
"I want one moment in time
When I'm more than I thought I could be
All of my dreams are a heartbeat away"
~ Whitney Houston
Wat is geluk toch eigenlijk relatief. Iedereen is tevreden met een ander geluksniveau, maar het lijkt alsof men steeds minder tevreden is.
Hoe kan het dat mensen die wij als arm, hulpeloos en ongelukkig beschouwen, bijvoorbeeld Afrikanen in een sloppewijk, helemaal niet ongelukkig zijn? Is dat omdat ze niet beter weten? Of worden ze echt gelukkig van hele kleine dingen?
Ik zou graag meer leren over de denkwijzen van andere culturen. Want ik denk dat er door het leren over deze volken ook belangrijke lessen te leren vallen over relativiteit en geluk.
Alles moet maar meer, beter, verder. Daardoor wordt er teveel op de toekomst gefocust; dat doe ik zelf ook. En ik weet ook wel zeker dat ik veel geluk ga vinden in de nieuwe dingen die ik op het punt sta te ondernemen. Just a heartbeat away. Echter, het is hard werken. Misschien is het naief, maar ik hoopte toch ergens dat het een beetje makkelijker zou zijn om geluk gewoon hier in het nu te houden. Dat het makkelijker zou zijn, dat het gewoon eens kwam aanwaaien. Maar dat is niet zo.
Hard werken en ondertussen proberen toch wat rust in te bouwen. Want het gaat de laatste weken aan een stuk door, met opdrachten voor de studie waar veel tijd in gaat zitten, twijfels, sporten, werken, constant in mijn hoofd met eten bezig zijn, mijn commissie, afspreken met vrienden; het is druk en hoewel ik meestal veel voldoening haal uit wat ik onderneem, hard werken geeft me echt een goed gevoel, ik kan vertrouwen op mijn eigen kracht. Maar het kost me deze week bijzonder veel energie. Mijn enkel doet pijn en ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen.
Gelukkig begint morgen het weekend. Hoewel ik veel moet doen, college's moet doornemen, ga ik ook even wat tijd voor mezelf nemen. Er liggen veel geweldig leuke dingen in het vooruitzicht, maar dat is geen reden voor wat relatief geluk in het nu.
Liefs,
When I'm more than I thought I could be
All of my dreams are a heartbeat away"
~ Whitney Houston
Wat is geluk toch eigenlijk relatief. Iedereen is tevreden met een ander geluksniveau, maar het lijkt alsof men steeds minder tevreden is.
Hoe kan het dat mensen die wij als arm, hulpeloos en ongelukkig beschouwen, bijvoorbeeld Afrikanen in een sloppewijk, helemaal niet ongelukkig zijn? Is dat omdat ze niet beter weten? Of worden ze echt gelukkig van hele kleine dingen?
Ik zou graag meer leren over de denkwijzen van andere culturen. Want ik denk dat er door het leren over deze volken ook belangrijke lessen te leren vallen over relativiteit en geluk.
Alles moet maar meer, beter, verder. Daardoor wordt er teveel op de toekomst gefocust; dat doe ik zelf ook. En ik weet ook wel zeker dat ik veel geluk ga vinden in de nieuwe dingen die ik op het punt sta te ondernemen. Just a heartbeat away. Echter, het is hard werken. Misschien is het naief, maar ik hoopte toch ergens dat het een beetje makkelijker zou zijn om geluk gewoon hier in het nu te houden. Dat het makkelijker zou zijn, dat het gewoon eens kwam aanwaaien. Maar dat is niet zo.
Hard werken en ondertussen proberen toch wat rust in te bouwen. Want het gaat de laatste weken aan een stuk door, met opdrachten voor de studie waar veel tijd in gaat zitten, twijfels, sporten, werken, constant in mijn hoofd met eten bezig zijn, mijn commissie, afspreken met vrienden; het is druk en hoewel ik meestal veel voldoening haal uit wat ik onderneem, hard werken geeft me echt een goed gevoel, ik kan vertrouwen op mijn eigen kracht. Maar het kost me deze week bijzonder veel energie. Mijn enkel doet pijn en ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen.
Gelukkig begint morgen het weekend. Hoewel ik veel moet doen, college's moet doornemen, ga ik ook even wat tijd voor mezelf nemen. Er liggen veel geweldig leuke dingen in het vooruitzicht, maar dat is geen reden voor wat relatief geluk in het nu.
Liefs,
woensdag 5 oktober 2011
Prinsen en Joris Linssen
"Smile... it confuses people"
~Sandi Thom
Ik had vannacht een droom. Eerst zat ik in een soort programma dat ik allemaal prinsen moest daten; van die prinsen uit landen waar je nog nooit eerder van had gehoord. Een prins van een Afrikaanse stam die een beetje op Bob Marly leek en een prins van een tropisch eiland. Uiteindelijk ging ik naar Canada om mijn eigen prins daar terug te winnen. Mijn vliegtuig landde op Schiphol, na zo'n 8 uur vliegen was ik eindelijk weer thuis. Ik laadde mijn koffers van de bagageband op zo'n karretje en liep de schuifdeuren door. Toen stonden daar mijn familie met welcome home ballonnen en mijn Canadese prins (terwijl ik uit Canada kwam, wat dus wel een beetje raar was) met bloemen en Joris Linssen met zijn cameraploeg. Blijkbaar zat ik in Hello Goodbye. Mijn aflevering was zo ontroerend dat half Nederland met tranen in hun ogen voor de tv zat...
Toen werd ik wakker en in plaats van eventjes na doezelen van deze iewat vreemde maar toch wel hele leuke droom werd ik luid uit mijn doezel-stand gerukt door "PIEP PIEP PIEP DRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR" Een wagen die achteruit rijdt, of iets uitlaad en de DRRRRRRRRRRRR was een soort drilboor/elektrische heggenschaar geluid, beide vanuit de constructieplaats 100 meter achter mijn flat. Normaal heb ik niet zo'n last van de bouw daar, maar deze week word ik elke ochtend ruw wakker geschud door harde geluiden of zoals gisteren het geval was, werd mijn ontbijtritueeltje verstoord door bovenburen die om 9 uur 's ochtends begonnen met boren. Pfffff.
Maarja, als dat het ergste is, valt het allemaal ook nog wel weer mee ;)
Liefs,
~Sandi Thom
Ik had vannacht een droom. Eerst zat ik in een soort programma dat ik allemaal prinsen moest daten; van die prinsen uit landen waar je nog nooit eerder van had gehoord. Een prins van een Afrikaanse stam die een beetje op Bob Marly leek en een prins van een tropisch eiland. Uiteindelijk ging ik naar Canada om mijn eigen prins daar terug te winnen. Mijn vliegtuig landde op Schiphol, na zo'n 8 uur vliegen was ik eindelijk weer thuis. Ik laadde mijn koffers van de bagageband op zo'n karretje en liep de schuifdeuren door. Toen stonden daar mijn familie met welcome home ballonnen en mijn Canadese prins (terwijl ik uit Canada kwam, wat dus wel een beetje raar was) met bloemen en Joris Linssen met zijn cameraploeg. Blijkbaar zat ik in Hello Goodbye. Mijn aflevering was zo ontroerend dat half Nederland met tranen in hun ogen voor de tv zat...
Toen werd ik wakker en in plaats van eventjes na doezelen van deze iewat vreemde maar toch wel hele leuke droom werd ik luid uit mijn doezel-stand gerukt door "PIEP PIEP PIEP DRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR" Een wagen die achteruit rijdt, of iets uitlaad en de DRRRRRRRRRRRR was een soort drilboor/elektrische heggenschaar geluid, beide vanuit de constructieplaats 100 meter achter mijn flat. Normaal heb ik niet zo'n last van de bouw daar, maar deze week word ik elke ochtend ruw wakker geschud door harde geluiden of zoals gisteren het geval was, werd mijn ontbijtritueeltje verstoord door bovenburen die om 9 uur 's ochtends begonnen met boren. Pfffff.
Maarja, als dat het ergste is, valt het allemaal ook nog wel weer mee ;)
Liefs,
zaterdag 1 oktober 2011
Inspiratie
Doing everything that I believe in
Going by the rules that I've been taught
More understanding of what's around me
And protected from the walls of love
All that you see is me
And all I truly believe
That I was born to try
~ Delta Goodrem
Alweer oktober. Vorig jaar oktober was voor mij niet echt een goede maand. Ik zat niet goed in mijn vel en had het gevoel dat ik alle kansen aan het verliezen was.
Dit jaar is het anders, wordt het anders. Ik heb nieuwe dromen waaraan ik deze maand ga werken. Ik heb nieuwe plannen die ik ten uitvoer ga brengen en het allerbelangrijkste is dat ik het gevoel heb dat ik het kan. Alles.
Vanmorgen heb ik lang uitgeslapen omdat het toch best intensief is om weer zo hard te studeren. Toen ik mijn kamer warm voelde worden van de zon, besloot ik op te staan en heerlijk ovenbroodjes af te bakken als ontbijt. Want halleluja; ik heb eindelijk een oven gekocht.
Het is nu al beste aankoop die ik het hele jaar heb gedaan. Vanavond ga ik pizza eten. En zoals vanmorgen die ovenbroodjes met gesmolten kaas.... heerlijk. Een piepklein nadeeltje is echter dat ik nog geen ovenhandschoenen heb, dus ik moest maar even improviseren en dus gebruikte ik een washandje. Maar washandjes zijn niet zo dik, geheel bedekkend en hittebestendig als ovenwanten, dus het eindigde er wel mee dat ik een brandplek heb. Maar dat was het waard.
Na dit ontbijt ben ik naar het Amsterdamse bos gefietst, waar ik een uurtje heb gewandeld en foto's gemaakt. Hoewel het me niet helemaal de rust gaf waarop ik had gehoopt, voelde het wel gezond.
Vervolgens even naar de supermarkt. Helaas ben ik alsnog vergeten gootsteenontstopper of zo'n oranje zuignap op zo'n stok te kopen, waardoor mijn wasbak nog steeds verstopt zit. Gisteren heb ik de wasbak, die na een dag gebruik tot de rand volzat, leeggeschept met een bekertje en in de wc leeggegooit. Er zat 4 liter in. Ik gebruik gewoon 4 liter water op een dag, en daarbij zit nog niet eens meegerekend het water dat ik gebruik voor douchen, de wc doortrekken en het water dat ik drink. Vier liter klinkt veel; dat zijn 2,5 flessen cola. In 4 liter kun je 2 kilo rijst koken. Zodeju.
Maargoed, morgen weer een dag waarin ik niet zal vergeten ontstopper te kopen.
Hier nog wat foto's van vanmiddag: Ze lijken nogal op de andere foto's die ik maak als ik wandel, maar wat kan ik zeggen. Ik vind het gewoon zo mooi hoe het zonlicht tussen de bladeren door schijnt :) Oh en de stand sepia vind ik ook zo'n prachtig romantisch en een beetje dramatisch effect geven.
En mijn favoriet:
Liefs,
Going by the rules that I've been taught
More understanding of what's around me
And protected from the walls of love
All that you see is me
And all I truly believe
That I was born to try
~ Delta Goodrem
Alweer oktober. Vorig jaar oktober was voor mij niet echt een goede maand. Ik zat niet goed in mijn vel en had het gevoel dat ik alle kansen aan het verliezen was.
Dit jaar is het anders, wordt het anders. Ik heb nieuwe dromen waaraan ik deze maand ga werken. Ik heb nieuwe plannen die ik ten uitvoer ga brengen en het allerbelangrijkste is dat ik het gevoel heb dat ik het kan. Alles.
Vanmorgen heb ik lang uitgeslapen omdat het toch best intensief is om weer zo hard te studeren. Toen ik mijn kamer warm voelde worden van de zon, besloot ik op te staan en heerlijk ovenbroodjes af te bakken als ontbijt. Want halleluja; ik heb eindelijk een oven gekocht.
Het is nu al beste aankoop die ik het hele jaar heb gedaan. Vanavond ga ik pizza eten. En zoals vanmorgen die ovenbroodjes met gesmolten kaas.... heerlijk. Een piepklein nadeeltje is echter dat ik nog geen ovenhandschoenen heb, dus ik moest maar even improviseren en dus gebruikte ik een washandje. Maar washandjes zijn niet zo dik, geheel bedekkend en hittebestendig als ovenwanten, dus het eindigde er wel mee dat ik een brandplek heb. Maar dat was het waard.
Na dit ontbijt ben ik naar het Amsterdamse bos gefietst, waar ik een uurtje heb gewandeld en foto's gemaakt. Hoewel het me niet helemaal de rust gaf waarop ik had gehoopt, voelde het wel gezond.
Vervolgens even naar de supermarkt. Helaas ben ik alsnog vergeten gootsteenontstopper of zo'n oranje zuignap op zo'n stok te kopen, waardoor mijn wasbak nog steeds verstopt zit. Gisteren heb ik de wasbak, die na een dag gebruik tot de rand volzat, leeggeschept met een bekertje en in de wc leeggegooit. Er zat 4 liter in. Ik gebruik gewoon 4 liter water op een dag, en daarbij zit nog niet eens meegerekend het water dat ik gebruik voor douchen, de wc doortrekken en het water dat ik drink. Vier liter klinkt veel; dat zijn 2,5 flessen cola. In 4 liter kun je 2 kilo rijst koken. Zodeju.
Maargoed, morgen weer een dag waarin ik niet zal vergeten ontstopper te kopen.
Hier nog wat foto's van vanmiddag: Ze lijken nogal op de andere foto's die ik maak als ik wandel, maar wat kan ik zeggen. Ik vind het gewoon zo mooi hoe het zonlicht tussen de bladeren door schijnt :) Oh en de stand sepia vind ik ook zo'n prachtig romantisch en een beetje dramatisch effect geven.
En mijn favoriet:
Liefs,
Abonneren op:
Posts (Atom)