Een enge droom

Ik heb vannacht toch een bizarre droom gehad. Of eigenlijk was het niet zozeer bizar, maar in ieder geval frappant. Ik droomde namelijk dat ik economie-examen had, en dat ik klaar zat in die zaal en mijn rekenmachine was vergeten. Ik zag wel de rekenmachine van mijn economielerares liggen op haar tafel, maar ik mocht die niet gebruiken. Ik raakte steeds meer en meer in paniek; want hoe moet je nou weer een examen maken zonder rekenmachine?! De examens werden uitgedeeld en toen de lerares mijn examen uitdeelde fluisterde ze “nou die grote opgave kun jij in ieder geval al niet maken” en toen voelde ik me zo hulpeloos en werd ik wakker. Bizar, dat ik een jaar na dato ineens over examens droom. Ik ga nog even opzoeken welke dag ik vorig jaar economie had, het zou helemaal frappant zijn als dat op dezelfde dag of datum zou zijn geweest.

Leef dit leven

Dit is mijn leven
een weg over glooiende vlaktes
en steile bergen
die soms het uiterste van mij vergen

Dit is mijn leven
Soms ben ik klein
wil ik het liefst ergens anders zijn
Soms vlieg ik hoog, nog hoger dan de zon
Doe ik dingen waarvan ik niet wist
dat ik ze kon

Dit is mijn leven
dat maakt dat ik lach
en blij ben dat ik dit leven leven mag


Dit realiseer ik mij ten volle. Ik ben blij met de keuzes die ik hebt gemaakt dit jaar. Ik ben gelukkig met de dingen die ik doe. Soms moet je even eens stapje terug doen en jezelf door je ogen van een jaar geleden bekijken. Daardoor zie ik hoe ik gegroeid ben, natuurlijk ben ik nog steeds Floor. Ik ben nog steeds hetzelfde persoon, maar toch verandert. En daar ben ik blij mee. Voor toen was wat ik toen deed, met wie ik toen omging, wat ik toen ondernam; voor toen was dat goed.
Ik denk dat het een eeuwig proces is, maar dat is juist de mooie kant van leven, je komt telkens weer een stapje verder, je gaat telkens nieuwe uitdagingen aan. Iedereen doet dat op zijn eigen manier, op zijn eigen tempo. Sommigen blijven even stil staan om te ademen, of omdat ze niet verder willen, anderen nemen hele kleine stapjes, sommigen springen alsof ze op van die springveren staan zoals Tijgertje in Winnie the Pooh had en weer anderen razen door alsof er ook maar niks is wat hen stopt (al vermoed ik dat zij zichzelf vast nog een keer gruwelijk tegen komen en een lange g0 fase moeten doorlopen, voordat zij weer verder kunnen in de cel uh levenscyclus)
Er zijn nog meer dan genoeg dingen die ik nog wil doen, maar wat ik nu doe is voor nu goed.

Liefs,

Mooi liedje

You cover your eyes, if you can’t stand aside
Walk away
You cover your ears, so you don’t have to hear
Walk away
You cover your nightmares, you put them away
Cause if nobody knows them they might go away
Walk away, walk away, walk away without me

You cover your lies, with stories and smiles
Walk away
You’re scared what to find, so you just run and hide
You run away
If you play with a gun, then you will shoot someone
And you sit in the fire, it’s your ass getting warmhttp://www.blogger.com/img/blank.gif
Walk away, walk away, walk away
without me, without me, without me, without me

Why do you yell, you can whisper as well
Walk away
And these teardrops of rain, they’re masking your shame
You walk away
This midsummer storms, you see you admit summerfight
Put your head in the sand, if you can’t make it right
Walk away, walk away, walk away
Without me...


Dit is zo'n fijn nummer. "why do you yell, you can whisper as well" prachtige tekst.

Soms is goed

All I want is the wind in my hair
To face the fear but, not feel scared

Wild horses, I wanna be like you
Throwing caution to the wind
I'll run free too
Wish I could recklessly love, like I'm longing to
I wanna run with the wild horses,
Run with the wild horses

~ Natascha Bedingfield

Soms is een goed woord. Soms is een goed moment, want doordat sommige dingen soms zijn, waardeer je ze meer dan wanneer ze er altijd zouden zijn. Het is niet vanzelfsprekend, en daardoor geniet je er dubbel zoveel van.

Maandag was awesome. We organiseren een filmavond, een dinee en een website om geld op te halen voor Servie. Daarnaast hebben we besloten met zijn allen uit te gaan om elkaar beter te leren kennen. Hoewel ik deze mensen niet écht ken, voelt het toch een beetje alsof het wel zo is. Misschien of je mensen niet echt te kennen om ze toch te kennen. Want het is niet oppervlakkig, het zijn mensen met dezelfde idealen, dezelfde principes, maar toch zo verschillend. Het gaat zo tof worden, nog 2 maandjes te gaan!
Hoe leuk maandagavond was, hoe dinsdagavond in een anticlimax eindigde. Niet in de anticlimax waar ik in mn hoofd rekening meehield, maar gewoon omdat er super weinig mensen waren, een beetje saai en vooral omdat hij er niet was. Maar ik blijf niet hangen. Dit met hem was een typisch geval van soms en ik weet nu dat ik er helemaal niet meer val wil maken. Zo leer je jezelf toch weer kennen.
Vrijdagavond had ik een eenheidsfeestje van een vriendin. Ik kende helemaal niet veel mensen, twee anderen, maar dat maakte helemaal niet uit. Een tof huisgenootje, een paar van haar vrienden uit Limburg, en nog wat andere lui die ik daarvoor niet kende, maar nu wel, en het beviel me prima.

Wat verder nog super tof is, is dat ik donderdag had opgebeld naar een organisatie, omdat ik vakantiewerk bij hen wilde doen. Een aardige vrouw aan de andere kant van de lijn was blij met mijn telefoontje, ja ze hadden nog wel mensen nodig, en gaf mij een emailadress waar ik mijn cv, persoonlijke gegevens etc heen kon sturen. Dus na een uiterst nauwkeurig mailtje geschreven te hebben, met daarin een soort van sollicitatiebrief + een mooi cv en mijn persoonlijke gegevens in de bijlage drukte ik op "verzenden". Ik kreeg vrijdagmiddag al een mailtje terug, dat ik was aangenomen, dat ze me een informatiepakket hadden opgestuurd en dat ik donderdag was uitgenodigd op een gesprek voor verdere informatie. Tsjakaa dat is nog eens makkelijk ergens binnenkomen :) Kom maar op chill zomerbaantje van 3 weken werken voor 10 euro per uur :p

Natuurlijk zit ik in de zomer nog wel met mijn werk bij de Bodyshop, waar ik natuurlijk had gevraagd of het goed was dat ik 3 weken ergens anders ging werken. Ja dat was geen probleem blabla, dus ik vertelde vrijdagmiddag dat ik had gesolliciteerd enzo, werd daarop toch niet zo enthousiast gereageerd door mijn andere collega. "nouja als je dat met collega x hebt overlegd zal het wel goed zijn dan" zei ze met een chaggerijnig gezicht. Ik heb niet echt een klik met haar. En aangezien zij 50% van de tijd mijn collega is, in een winkel waar je toch vaak niks te doen hebt behalve staan kletsen met je collega, is dat niet erg bevorderend voor de werksfeer. Niet dat het echt een negatieve sfeer is ofzo, maar het is ook niet dat ik denk "joepididoe" Daarom werk ik de komende paar maandjes nog door, ik ben al 5 weken weg, dus zoveel tijd blijft er ook niet meer over, en dan, als mijn contract afloopt ga ik weer iets anders zoeken. Of misschien naar een ander filiaal, maarja dat is ook lastig om te zeggen "ik vind hier de sfeer niet geweldig, dus ik wil graag naar een andere winkel".
Het werken met de producten is super leuk, de klanten adviseren ook. Zelfs alle potjes en flesjes perfect recht zetten, met de etiketjes naar voren is leuk ;) Maar collega's zijn ook belangrijk en ik heb geen zin om me daardoor te laten beperken.

"Vroeger" liet ik me nog wel eens wat teveel leiden door wat andere mensen van me dachten. Soms doe ik dat nog steeds, maar zoals ik in het begin zei, soms is goed. Want dat betekent dat het je iets kan schelen, dat je je durft te verbeteren, ontplooien en luisteren naar suggesties van anderen. Maar ik ga mijn eigen weg. Ik had dinsdag voorlichting over 2e en 3e jaar indeling. Nog steeds lijkt psychomotorische therapie me geweldig leuk, maar het heeft niet echt een aanvulling op mijn opleiding. Ik heb echter nog andere opties gevonden. Internationale volksgezondheid is een thema wat me super interesseert. Dat is tof, nuttig. Het toekomstbeeld? Dat weet ik nog niet, maar ik heb geen beperkingen, I'm running free...

Tijd om te koken, gele rijst met een mexicaans potje met daarin doperwtjes, mais en paprika, en vis... Weliswaar niet een ijzersterke combinatie, maar zeker weten wel leker! Bovendien veroorzaakt het geen bergen afwas, wat ook altijd weer mooi meegenomen is!

Liefs,

De wereld vergaat niet

"De wereld is niet vergaan"

Vandaag heb ik een les geleerd. Ik ben perfectionistisch, en dingen die ik doe, doe ik dan eigenlijk ook vrij goed. Met doorzettingsvermogen, ambities, geduld en misschien ook een beetje geluk kom je al een heel eind.
Helaas had ik vandaag geen geluk. Vandaag deed ik rijexamen en was ik rustig. Niet zo zenuwachtig als bij de tussentijdse toets, ik was redelijk kalm. Vantevoren reed ik nog even de stad rond, en ook mijn rijinstructeur was tevreden. Dus ik begon aan het examen. Het ging goed, niet perfect, dat absoluut niet, maar ik deed ook niks raars. Dus we begonnen aan de terugweg naar het cbr en toen gebeurde het. Ik kende deze route niet, wat op zich niet erg is, maar daardoor had ik de situatie niet meteen door. Het bleek een eenrichtings voorrangsweg te zijn waarop auto's met 80 langskomen scheuren. Dus ik kwam aanrijden maar zag die auto, die nog veel harder dan 80 reed, niet op tijd, dus ik vol op de rem, maar helaas ging de examinator ook op de rem. Toen was ik dus gezakt. Vet *piieeep*
Bij de nabespreking zei de examinator ook dat het helemaal geen slechte rit was, maar ik was dus wel gezakt. Natuurlijk was het ook mijn eigen schuld, ik had die auto immers eerder moeten zien en eerder moeten reageren, maar toch zat er wel een pure pech factor in. één gebeurtenis, één situatie en je bent gewoon keihard gezakt...
Toen ik thuis kwam was ik dan ook wel even van streek, want ja, falen, mislukken is toch iets waar ik nooit zo goed mee heb kunnen omgaan, en wat ik dan ook zo veel mogelijk voorkom. Maar na even rustig een aflevering van grey's anatomy te hebben gekeken, even wat gegeten te hebben, realiseer ik me ook wel dat het niet het einde van de wereld is. Oke, ik had het graag in 1x gehaald, maarja, nu moet ik over twee en halve week maar nog een keer. Het is niet het einde van de wereld.

Volgende week maandag heb ik tentamen en daarna... a lot of fun ^^ "s avonds naar mijn nieuwe vrienden van Stichting Wij Helpen Daar om samen een concreet plan op te zetten om geld in te zamelen voor het project van deze zomer. De maandelijkse borrel van mijn vereniging, wat ofwel geweldig wordt (ik zal er in ieder geval voor zorgen dat ik er verbluffend uitzie haha) of misschien wat meer duidelijkheid biedt wat ook negatief kan uitpakken (I'll let you know!), verder nog sporten, hardlopen, werken, iets leuks doen met wat vriendinnen, de verjaardag van mn moeder waarvoor ik even op en neer ga, en vrijdagavond een verjaardagsfeest van een vriendin die de dag erna jarig is. Hoe zij het voor elkaar gaat krijgen om 30 mensen op haar kamer te proppen weet ik nog niet, maar het wordt vast en zeker gezellig ;)

Over werk trouwens; een tijdje geleden plaatste ik een blog waarin ik het had over zelfvertrouwen, uitstralig en the Bodyshop. Activate self-esteem. Ik kan zeggen dat het heel goed is om in zo'n winkel te werken. Het draait weliswaar om uiterlijk en daarop wordt je door klanten ook beoordeeld, maar er is meer. Als je klanten met zelfvertrouwen helpt, hen eerlijk en zo goed mogelijk adviseert; ze geloven je. Een van de leukste dingen vind ik om een man of jongen te helpen iets voor hun vrouw/vriendin/moeder uit te zoeken. Je geeft hun ideeen, raadt hun dingen aan, helpt een geur kiezen en terwijl je dit heel oprecht en gemeend doet, tenminste zo doe ik het wel, is het ook een sport om het omzettarget te halen en zo veel en duur mogelijk te verkopen. Ik heb trouwens ook een BN'er gespot: Jorinde Moll (Goudkust, Onderweg naar morgen, de Grote Beurt). Nu moet ik er wel bij zeggen dat als mijn collega het niet had gezegd, ik haar niet had herrkend toen haar 3 jaar oude dochtertje bij ons de winkel inliep.. :p

Liefs,

Koninginnedag

Soms is ze bang en eenzaam
en verlangt ze terug naar toen
Maar ze wil het leven proeven
zonder regels of gezag
Juist al die dingen doen
die bijna niemand anders mag

Vrij zijn
Ze wil alleen maar vrij zijn

~Marco Borsato

Wat is er nou heerlijker dan in Amsterdam zijn met koninginnedag, een dag met een heerlijk zonnetje, fris briesje, goede muziek, leuke mensen en heel veel sfeer.
Wat is er nou grappiger dan te kunnen joelen op de vraag van Edwin Evers "wie komt er uit Amsterdam?" als bijna de enige op het museumplein, want de rest van het plein is toerist :p

Museum plein met Partysquad, Jeugd van Tegenwoordig, 3J's, Waylon, Xfactor kandidaten, Wolter Kroes, Racoon en natuurlijk Blof!






Na een paar uurtjes museumplein lekker rondneuzen in de stad, je door de drukte banen in de Leidsestraat, ergens wat eten, dan naar het vondelpark om te chillen. Soms op plekjes "echt amsterdam" komen, waar de "echte" amsterdammers hun spulletjes zitten te verkopen, aardbeien verkopen, pannenkoeken aan het bakken zijn en vanuit hun keukenraam verkopen, op straatfeestjes terecht komen met muziek, DJ's en nog meer gezelligheid. Wat een maffe dingen sommige mensen wel niet verzinnen om geld te verdienen; in het vondelpark waren spelletjes te doen als "smash the tomato" maar wat voor mij de kroon spande waren twee jongens, waarin 1 in een schavot stond, met duikbril, en de andere jongen verkocht eieren. Voor 1 euro mocht je een ei naar de jongen in het schavot gooien... :p En echt het was een van de meest bezochte kraampjes van het park ;) Ze haalden ongeveer 400 euro op, maar dat gaven ze diezelfde avond wel weer uit (en vast niet aan de stomerij haha).





Helaas helaas is het nu weer tijd voor de realiteit; een superstom rapport over darmkanker schrijven, ik weet niet hoe ik het voor elkaar krijg, maar ik lijk altijd degene te zijn die op het eind er nog het meeste aan moet doen. Ik wil het natuurlijk ook altijd goed doen, maar dit keer had ik me zo voorgenomen niet de eindverantwoordelijke voor het in elkaar zetten en layout te zijn, maar toch werd ik tot die positie gebombardeerd, and i hate it.
Maar het kan mijn goede humeur er niet onder krijgen..

Liefs,