I've been roaming around, I was looking down at all I see
Painted faces fill the places I can't reach
You know that I could use somebody
Someone who knows all you know and how you speak
You know that I could use somebody
Someone like you
~Kings of Leon
Ik ga meedoen aan het comeniusproject =) Heb toch besloten dat ik het veel te leuk vind om niet te meedoen. Dus dinsdagavond komt er een duit meisje hier in huis. Ik ben al even goed bezig geweest met een grondige opruimsessie in mijn kamer (was ook wel een keer nodig).
Wat is het toppunt van over de top? Kerstliedjes luisteren in begin november. Dat is toch wel een beetje ernstig. Nou ik luisterde niet naar echte kerstliedjes, alleen naar nummers uit de Kerstspecial met Joseph en Evita. Dus dat valt nog wel mee, ik ben niet zo héél erg. Alleen nu ging ik even kijken op skyradio.nl en wat zag ik daar?! Dat er al een Christmas Station was! :O Dat doet me heel erg denken aan ongeveer een jaar geleden, lokaal 135 en aan een kerstmarkt om negen uur 's ochtend (A)
Maar goed, nu al een christmas station hebben is wel wat over de top. Als was wel het bovenstaande liedje erop, wat best wel een mooi romantisch touching liedje is :)
Wat speelt er verder nog.. uhm Bacteriën natuurlijk! Al die verhalen over mexicaanse griep, en andere ziektes, verkoudheden en keelontstekingen. Ik vind het maar niks. Als je ziek bent, ga dan thuis uitzieken maar nee, in plaats daarvan gaat iedereen naar school om iedereen even onder te sproeien met die bacteriën. Als is griep een virus, geen bacterië. Maar dat is het punt niet. Het punt is dat ik echt niet ziek wil worden en niet vind dat iemand op school moet komen als ze mexicaanse griep heeft, alleen om medelijden op te wekken en om bij te blijven met school. Alsof je kunt werken als je elke twee minuten een donderende hoestbui krijgt, daarna mijn passer weer gebruikt, vervolgens nog even verder hoest en dan weer leuk verder gaat hoesten. Bah. Thank the universe voor antibacterie gel en sterillium ;)
Vanavond popstars. Kijken of zo'n mysterie popstar zich eindelijk bekent maakt. Verder zitten er niet zo heel veel leuke personen tussen. Er was wel een redelijk schattige krulletjes jongen, maar die ligt lag er de vorige keer al uit, nou ja.
Tis bijna etenstijd, dus het blijft maar een relatief kort bericht. Eigenlijk wilde ik nog even schrijven over iets wat je in punten onder elkaar zit, exactement lijstjes. Volgende keer. Deze maand gaat het trouwens best goed met mn blog, ik haal de 5 berichten wel denk ik. Ik moet zoiezo ook nog oud en nieuw plannnen enzo. December wordt wel een tres drukke maand. Werk is ook associaal veel, maar ik ga binnenkort even met Ria praten. Dat ik erover denk om te stoppen, omdat het teveel wordt met school. En dat het in het nieuwe jaar echt minder moet, want anders haal ik het niet. En ik wil juist mn cijfers nog een beetje ophalen.
Vanmiddag vertelde ik aan een lerares dat ik het so niet kan maken, omdat ik in de jaarboekvcommissie zit en dan tijdens het so achter het kraampje van de eetactie moet staan. Toen vroeg zij of ik het niet het uur daarna kon maken 'uhm nee mevrouw, want dan heb ik comeniusproject en daarna bijles en de rest van de week ook comenius' En wat zei zij: 'Slaap je ook nog?' haha jewel hoor:P al zie ik er wel een betje slaaptekorterig uit, tis weer winter, wat inhoudt: super bleek en wallig. Maar ik heb vanmiddag maar even een nieuwe foundationachtig iets gehaald, in de lichtste kleur die ze hadden weliswaar. Daarna ben ik nog naar de kapper geweest, dus ik ben weer helemaal tiptop. Al vond ik mn haar niet zo mooi gelukt, bah. Dat heb ik nou altijd. Maar ik heb toen ik thuis was even goed geschud, gemouset, gefohnt en gestyled.. en nu zit het best leuk :) Dus dat is ook wel weer fijn. Dan zie ik er morgen tenminste een beetje leuk uit als ik naar opendag van Amsterdan University College ga!
Liefs, Luna
vrijdag 20 november 2009
maandag 16 november 2009
verwarrend bestaan
This ain't a movie no
No fairy tale conclusion ya'll
It gets more confusing everyday
Sometimes it's heaven sent
Then we head back to hell again
~ John Legend
Ik ben nu echt heel verward en ik zit in een groot innerlijk dilemma. Maar misschien maak ik dat er ook wel zelf van, maar aan de andere kant zit ik er wel echt mee.
Het zit zo, vorig jaar bij een uitwisselingsproject ben ik gigantisch gevallen. Noem het pure pech, of noem het dat de leraar die moest kiezen wie er mee mochten een zekere voorkeur heeft, maar ik was dus uiteindelijk niet gekozen (want ik verlies altijd met loten).
en nu...
nu vroeg die leraar vandaag dus aan mij of ik weer wilde meedoen, want ze hadden nog een gastgezin nodig. En hier is dus mijn confusion:
vraagt hij mij alleen maar omdat hij me nu toevallig kan gebruiken? Ja eigenlijk wel. Kan ik mijn trots en principes op zij zetten om toch weer mee te doen? Wordt lastig. Had ik hem meteen moeten zeggen hoe ik erover dacht? Hell ja, maar ik wist pas een briljant respons toen hij alweer weg was, ik heb alleen maar gezegd dat ik erover na zou denken. Wil ik graag meedoen? Ja eigenlijk dolgraag! Maar aan de andere kant weet ik niet of dat opweegt tegen mn trots. Want áls ik volgend jaar wordt toegelaten op StreversHigh (Amsterdam Univeristy College) dan heb ik mn eigen ding, en dat is nog veel grootser dan dit projectje. En boven dien denk ik niet dat ik hier thuis erg veel steun zou krijgen, waarschijnlijk zegt mn moeder meteen ''en wat zei je ''vergeet het maar?!'''' maar ik zei dus dat ik erover na zou denken. Ik kan nu al tegen dat gesprek opzien, want mn moeder is dus tegen denk ik en absoluut niet bang dat duidelijk te maken. Vraag ik me af van wie ik die mentaliteit heb... bedankt mam. Ik kan niet tegen mn verlies, en nu moet ik dus kiezen tussen iets wat ik wel graag wil, maar waarvoor ik mn trots opzij moet zetten en mn ouders enorm moet trotseren (ook omdat zij alleen naar zeuren over school school school en van hw komt dan niet bagger veel. Maar ik zou het er ook wel een beetje moeilijk mee hebben als ik volgende week al die lui zie lol hebben en ik ben er niet bij) óf moet ik gewoon ''sterk'' zijn en zeggen tegen die leraar ''steek dat project maar in uw ***'' om het maar even grof te zeggen. Wat overigens best een zekere voldoening zou geven.
Pffff
Wat ben ik toch een moeilijk persoon, soms word ik zo moe van mezelf.
Liefs,
Luna
No fairy tale conclusion ya'll
It gets more confusing everyday
Sometimes it's heaven sent
Then we head back to hell again
~ John Legend
Ik ben nu echt heel verward en ik zit in een groot innerlijk dilemma. Maar misschien maak ik dat er ook wel zelf van, maar aan de andere kant zit ik er wel echt mee.
Het zit zo, vorig jaar bij een uitwisselingsproject ben ik gigantisch gevallen. Noem het pure pech, of noem het dat de leraar die moest kiezen wie er mee mochten een zekere voorkeur heeft, maar ik was dus uiteindelijk niet gekozen (want ik verlies altijd met loten).
en nu...
nu vroeg die leraar vandaag dus aan mij of ik weer wilde meedoen, want ze hadden nog een gastgezin nodig. En hier is dus mijn confusion:
vraagt hij mij alleen maar omdat hij me nu toevallig kan gebruiken? Ja eigenlijk wel. Kan ik mijn trots en principes op zij zetten om toch weer mee te doen? Wordt lastig. Had ik hem meteen moeten zeggen hoe ik erover dacht? Hell ja, maar ik wist pas een briljant respons toen hij alweer weg was, ik heb alleen maar gezegd dat ik erover na zou denken. Wil ik graag meedoen? Ja eigenlijk dolgraag! Maar aan de andere kant weet ik niet of dat opweegt tegen mn trots. Want áls ik volgend jaar wordt toegelaten op StreversHigh (Amsterdam Univeristy College) dan heb ik mn eigen ding, en dat is nog veel grootser dan dit projectje. En boven dien denk ik niet dat ik hier thuis erg veel steun zou krijgen, waarschijnlijk zegt mn moeder meteen ''en wat zei je ''vergeet het maar?!'''' maar ik zei dus dat ik erover na zou denken. Ik kan nu al tegen dat gesprek opzien, want mn moeder is dus tegen denk ik en absoluut niet bang dat duidelijk te maken. Vraag ik me af van wie ik die mentaliteit heb... bedankt mam. Ik kan niet tegen mn verlies, en nu moet ik dus kiezen tussen iets wat ik wel graag wil, maar waarvoor ik mn trots opzij moet zetten en mn ouders enorm moet trotseren (ook omdat zij alleen naar zeuren over school school school en van hw komt dan niet bagger veel. Maar ik zou het er ook wel een beetje moeilijk mee hebben als ik volgende week al die lui zie lol hebben en ik ben er niet bij) óf moet ik gewoon ''sterk'' zijn en zeggen tegen die leraar ''steek dat project maar in uw ***'' om het maar even grof te zeggen. Wat overigens best een zekere voldoening zou geven.
Pffff
Wat ben ik toch een moeilijk persoon, soms word ik zo moe van mezelf.
Liefs,
Luna
donderdag 5 november 2009
a feeling inside
Young girl don't hide
You'll never change and you'll just run away
Young girl just hold tight soon you're gonna see your brighter day
In a world where innocence is quickly claimed
It's so hard to stand your ground when your so afraid
No one reaches out a hand for you to hold
When you look outside look inside to your soul
Life is a journey
It can take you anywhere you choose to go
As long as your learning you'll find all you'll ever need to know
When theres no one else
Look inside yourself
And like your oldest friend
Just trust the voice within
Then you'll find your strength
That will guide your way
You will learn to begin to trust the voice within
Young girl dont cry
I'll be right here when your world starts to fall
~Christina Aguilera
Dit is echt een prachtig nummer. Niet perse hoe het gezongen wordt, maar de tekst... i luuuuv it.
Om het maar even te interpreteren; vertrouw op je intuitie. Dat vind ik heel belangrijk, en doe ik ook.. meestal. Het is soms lastig. Dat zie ik overal om me heen, maar erover praten helpt altijd.
Een goed gesprek kan zoveel opluchten. En met al deze stress de laatste tijd; hoge cijfers moeten halen voor school, die druk van mijn ouders, studiekeuze, niet weten wat je wilt, al die onzekerheid over mezelf. Dan is het zo fijn om daar even over te kunnen praten. Veel praten doe ik eigenlijk altijd (A) maar echt praten is heel anders dan gewoon dingen zeggen. En ik ben héél blij dat ik van die goede vrienden heb waar dat mee kan :) Sentimentele bui vandaag; je bent gewaarschuwd.
Ik moet nu alleen nog de balans vinden om te luisteren en tegelijk ook over mezelf te praten. Meestal ben ik voor anderen de luisteraar, degene waar ze hun problemen even bij kwijt moeten. Eigenlijk vind ik het heel tof om die persoon te zijn, ik heb graag dat mensen mij vertrouwen.. maar soms krijg ik daardoor juist een extra eenzaam gevoel.
ik ben altijd de schouder
de troost in zekere zin.
maar ik wou juist dat ik jou was
gewoon een dag niet mezelf was
dat ik alles was wat jij was
en jij was dan wie ik was
en wij dan nog steeds wij was
en ik een dagje vrij was
dit schiet me even te binnen, niet dat ik me echt zo voel hoor, maar ik snap het gewoon zo goed.
Ik ben echt in een aparte sfeer... Helemaal into de songteksten de laatste tijd trouwens. Mijn ontdekkingen; anna nalick: Breathe, Wreck of the day en natuurlijk.... Catalyst =D Dat was het nummer wat ik op mn site wilde zetten, maar ik faalde horrible. Verder the Script: met I'm Yours en The End is where I Begin. Die hebben echt hele mooie teksten. De eerste is ook echt een mooi nummer, wel heel zielig maar ja, daar ben ik dus in een bui voor. Ik luister hem al sinds zondag non-stop.
Eigenlijk ben k helemaal in de schrijfstemming. Vanmiddag werd ik soort van geïnterviewed voor de voorlichtingskrant van school. Wat ik overigens best heel tof vond, dat ik was uitgekozen om dat te doen (A) Maar die vent was echt cool :P Hij was dus copywriter voor reclame en PR enzo. dat lijkt mij ook wel wat, maar dat is meer wat voor erbij. Er is ook geen echte opleiding voor ofzo. Maar de laatste tijd komt wel steeds meer naar voren dat ik eigenlijk wel heel erg een maatschappelijk/taalmens ben. Mmm.. beetje in het verkeerde profiel dus met mijn natuurkunde, wiskunde B, scheikude, biologie.. (allemaal vakken waar ik overigens niks van bak) Maar goed, het lijkt me wel heel vet om zulke dingen te moeten schrijven. Alleen ben ik vast niet goed genoeg voor. -_- nou ja :P Ik ontdek vast nog wel eens mijn talenten.
Oei, beetje deprimerende blog geworden. Nou ja, that's just me.
Liefs,
luna
You'll never change and you'll just run away
Young girl just hold tight soon you're gonna see your brighter day
In a world where innocence is quickly claimed
It's so hard to stand your ground when your so afraid
No one reaches out a hand for you to hold
When you look outside look inside to your soul
Life is a journey
It can take you anywhere you choose to go
As long as your learning you'll find all you'll ever need to know
When theres no one else
Look inside yourself
And like your oldest friend
Just trust the voice within
Then you'll find your strength
That will guide your way
You will learn to begin to trust the voice within
Young girl dont cry
I'll be right here when your world starts to fall
~Christina Aguilera
Dit is echt een prachtig nummer. Niet perse hoe het gezongen wordt, maar de tekst... i luuuuv it.
Om het maar even te interpreteren; vertrouw op je intuitie. Dat vind ik heel belangrijk, en doe ik ook.. meestal. Het is soms lastig. Dat zie ik overal om me heen, maar erover praten helpt altijd.
Een goed gesprek kan zoveel opluchten. En met al deze stress de laatste tijd; hoge cijfers moeten halen voor school, die druk van mijn ouders, studiekeuze, niet weten wat je wilt, al die onzekerheid over mezelf. Dan is het zo fijn om daar even over te kunnen praten. Veel praten doe ik eigenlijk altijd (A) maar echt praten is heel anders dan gewoon dingen zeggen. En ik ben héél blij dat ik van die goede vrienden heb waar dat mee kan :) Sentimentele bui vandaag; je bent gewaarschuwd.
Ik moet nu alleen nog de balans vinden om te luisteren en tegelijk ook over mezelf te praten. Meestal ben ik voor anderen de luisteraar, degene waar ze hun problemen even bij kwijt moeten. Eigenlijk vind ik het heel tof om die persoon te zijn, ik heb graag dat mensen mij vertrouwen.. maar soms krijg ik daardoor juist een extra eenzaam gevoel.
ik ben altijd de schouder
de troost in zekere zin.
maar ik wou juist dat ik jou was
gewoon een dag niet mezelf was
dat ik alles was wat jij was
en jij was dan wie ik was
en wij dan nog steeds wij was
en ik een dagje vrij was
dit schiet me even te binnen, niet dat ik me echt zo voel hoor, maar ik snap het gewoon zo goed.
Ik ben echt in een aparte sfeer... Helemaal into de songteksten de laatste tijd trouwens. Mijn ontdekkingen; anna nalick: Breathe, Wreck of the day en natuurlijk.... Catalyst =D Dat was het nummer wat ik op mn site wilde zetten, maar ik faalde horrible. Verder the Script: met I'm Yours en The End is where I Begin. Die hebben echt hele mooie teksten. De eerste is ook echt een mooi nummer, wel heel zielig maar ja, daar ben ik dus in een bui voor. Ik luister hem al sinds zondag non-stop.
Eigenlijk ben k helemaal in de schrijfstemming. Vanmiddag werd ik soort van geïnterviewed voor de voorlichtingskrant van school. Wat ik overigens best heel tof vond, dat ik was uitgekozen om dat te doen (A) Maar die vent was echt cool :P Hij was dus copywriter voor reclame en PR enzo. dat lijkt mij ook wel wat, maar dat is meer wat voor erbij. Er is ook geen echte opleiding voor ofzo. Maar de laatste tijd komt wel steeds meer naar voren dat ik eigenlijk wel heel erg een maatschappelijk/taalmens ben. Mmm.. beetje in het verkeerde profiel dus met mijn natuurkunde, wiskunde B, scheikude, biologie.. (allemaal vakken waar ik overigens niks van bak) Maar goed, het lijkt me wel heel vet om zulke dingen te moeten schrijven. Alleen ben ik vast niet goed genoeg voor. -_- nou ja :P Ik ontdek vast nog wel eens mijn talenten.
Oei, beetje deprimerende blog geworden. Nou ja, that's just me.
Liefs,
luna
Abonneren op:
Posts (Atom)