Kamerjacht!

It's a beautiful day
Sky falls, you feel like
It's a beautiful day
Don't let it get away

It was a beautiful day
Don't let it get away
Beautiful day

~U2

Jippikajeeee!!! :D
Gisteren; paardjes verzorgen, werken, dan omkleden en hups op de trein!
Bij Hilversun mn zus gesmst ("jaa ik wacht je op op het cs) Eenmaal het het centraal station: geen zus. Bellen, smsen. Geen reactie. Was ze haar telefoon vergeten *zucht*
Uiteindelijk gevonden. Naar de Bijenkorf voor een sanitaire stop en dan wat winkeltjes pakken. In twee uur kun je behoorlijk wat leuks zien! (ja zelfs ik, die over het algemeen niet de snelste is) Toen op zoek naar een terrasje/restaurantje om avond te eten.... ik had natuurijk wel een goede bodem nodig. Na een lekkere omweg aangekomen op het Rembrandt plein. Super gezellig in het zonnetje, met voetbal aan (wat voor sfeer zorgt, al kon het mij eerlijk gezegd geen ene malle moer schelen of Japan doorging of niet. Al ben ik wel dol op penalty's. Even naar mn zus haar nieuwe kamer. Een snelle voorbereiding en toen op naar mn hospiteeravond. De eerste keer dat ik zou gaan hospiteren.

Ik vond het wel een beetje eng, maar toen ik binnenkwam hing er al meteen een goede relaxte sfeer. Ik spotte al meteen geen rotzooi/meters stof, maar wel een droger, een mooi tv'tje. Er waren vier kandidaten voor de kamer. Een divers gezelschap voor een zeer diverse eenheid. Na wat vragen van beide kanten, naar wat gepraat met de personen naast mij, naar wat ontzettend gekakel en discussie onderling (over weet ik veel wat allemaal) had ik nog steeds die gezellige indruk. Dit was een eenheid waar ik wel in zou willen! Een eenheid zonder verplichtingen van alles samendoen, maar wel met een huiselijke sfeer die soms samen koken, netjes, schoon (dat was niet speciaal voor vanavond, want ze hebben de regel dat alles wat je 2 dagen laat staan op het balkon gezet wordt :p) Al met al: perfecto. Ik hoefde alleen nog maar "even"uitgekozen te worden.

Toen zat ik in de trein van 22.57 terug (die van 22.28 net gemist grrrr stomme langzame tram)Kreeg ik hét telefoontje "hoi Floor, we hebben goed nieuws voor je. Je krijgt de kamer! We hebben de indruk dat jij er goed bijpast; je houdt van gezelligheid maar hebt ook je eigen dingen..." (waar ik het wel mee eens ben ;p)Yesssssssss al zat ik in de stilte coupe, waren mensen niet zo blij met mn telefoongesprek, toch kon ik een mega big smile en een mini juichend vreugdedansje niet onderdrukken. De eerste keer dat ik ging hospiteren, de eerste kamer waar ik na anderhalf jaar inschrijftijd op had gereageerd: ik heb het gewoon geflikt! =) Na een barre tocht van twee uur en een kwartier was ik om 01.20 eindelijk thuis!

Ooo Happy Day...

Liefs,

it just takes some time

A girl feeling very small
did not believe in herself at all
Imperfection dragged her down
So difficult to beat
if it's your own voice that speaks

Changing is a matter of time
A process of going on and growing strong
You will keep making the same mistakes again
Unless you decide to turn yourself aroud
'Till you notice beneath your feet already is some solid ground

This day I am not crying some one elses tears
These are my own salty drops
Don't know if they will ever stop
Now released by my mind
They will find there way outside

Alles

Water is my eye,
Most faithful mirror,
Fearless on my,
breath.


~Newton Faulkner















Ik ben geslaagd! Vrijdag diploma uitreiking.
Er is zoveel op me afgekomen de laatste paar weken dat ik het gevoel heb dat ik niet meer weet waar ik moet beginnen. Als ik begin met schrijven kan ik niet meer ophouden.
Ik ben zo ongelofelijk blij, opgelucht, hoopvol, gelukkig. Maar ook een beetje bang, droevig.
Ik kan gaan beginnen aan mijn "nieuwe" leven. Er is veel dat ik wel ga missen; Terschelling was super mooi. Gezellig. Hoe je het ook bekijkt, zo close zijn we nooit meer; iedereen krijgt andere vrienden, andere levens, andere ideeën. Dat gaat niet meer passen; weinig tijd meer om af te spreken en dan geen tijd meer. Maar dat geeft niet, ik weet dat ik de mensen die ik écht wil blijven zien, toch wel blijf zien. Daarvoor is de band te sterk. Het is eng om dinsdag te gaan hospiteren, mogelijk mijn huisgenoten te ontmoeten. Goede indruk achter laten; maar wel jezelf zijn. Mogen ze jou? En mag jij hen? Toch heb ik er ook heel veel zin in.

Van de week: werken; trainen voor de Grachtenloop (ik ga toch maar 2,5 km lopen, en ik heb besloten dat het niet uitmaakt hoe ik eindig, als ik het uitloop. Bovendien is het voor het goede doel: dus dat is altijd mooi.); vakantie voorbereiden (maandag 5juli ga ik al weg! Ga straks mijn koffer proef inpakken om te kijken hoeveel grotere koffer ik nodig heb) daarnaast nog wat leuke dingen opzoeken om te kijken wat we allemaal kunnen gaan doen. Geen strakke planning, we gaan gewoon doen waar we zin in hebben, geen we móéten...

Vanmorgen is mijn cavia dood gegaan. We hadden het al zien aankomen. Sinds vrijdag lagen ze allebei bij elkaar stil in hun hokje; allebei wilden ze niet eten. Waarschijnlijk stond er 1 op het punt van doodgaan en voelde de ander dat aan. Daardoor wilde de ander ook niet eten of drinken. Tsja, hoelang kunnen zulke beestjes zonder water? Noenoe dus niet zo lang. Pepper ligt nu alleen stilletjes in haar hokje; ze weet dat ze haar maatje kwijt is. Dat vind ik zo zielig :(
Veel erger dat zij nu alleen is, dan dat de ander dood is.

Dat hoort bij het leven he. Afscheid nemen. Afscheid van je huisdier, afscheid van je "thuis", afscheid van je klasgenoten. Daar staat tegenover: Welkom nieuwe mensen, welkom nieuwe kamer, helemaal zelf ingericht, welkom zon, zomer en nieuwe mogelijkheden!

Ik ben er klaar voor.