donderdag 29 december 2011

Wensen voor 2012

Was it ever there at all or have I lost my way?
The path of least resistance is catching up with me again today


~Brandi Carlile


Auw, grumbels, auw. Hoeveel pech kan een persoon in 1 uur hebben? Ik had een wrap in de oven gedaan om als avondeten te verorberen. Aangezien ik nog steeds geen ovenwanten heb gekocht, en het in theorie prima zonder, haalde ik ook vanavond weer de schaal uit de oven met een theedoek. Helaas ging het deze keer iets minder soepsel en brandde ik drie vingers. Omdat het toch wel pijn deed en ik blaren voelde opkomen besloot ik mijn hand maar even in de vriezer te houden, terwijl ik tegelijker tijd verder ging met het lezen van een studieboek op de computer. Om dit mogelijk te maken liep mijn laptopaccusnoer dwars door de kamer. Toen ging de telefoon... terwijl ik opstond was ik even dat lange onhandige snoer vergeten die aan mijn laptop vastzat, dus RINKELBAMPATS viel er een bord van mijn dresser op de grond. Die val van ongeveer 1 meter zorgde ervoor dat dat bord in 1000 stukjes op de grond lag. Vervolgens moest ik natuurlijk stofzuigen, waarbij ik heel gemeen een spiertje in mijn rug heb verrekt. Grumbels, daar zit ik nu dan met drie blaren op mn recchterhand unable to move.

Het lijkt ons kerstfeest wel, met zoveel dingentjes die misgaan. Al waren dat vooral grappige dingetjes. Zo ging mijn vader helpen met het maken van de traditionele langervinger kerstpudding.
Het idee; doordrenk langevingers in kersensap, en leg deze op de bodem en langs de rand van een schaal. Stort de kersen op de lange vingers en daarbovenop weer zelfgemaakte pudding. Laat dit geheel en dagje/nacht trekken op een koele plek (oftewel de garage) en stort de volgende dag een laag slagroom op de pudding en graneer het geheel af met een paar losse kersen. Nu gign mijn vader alleen bij de eerste stap de miust al in. ij begon droge lange vingers in de schal te stapelen. Natuurlijk lagen mijn moeder en ik dubbel van het lachen.

Verder maakten we hartige taart en toen we de geitenkaas wilden paneren, kwamen we erachter dat we alle eieren al door de hartige taart hadden gebruikt... Hmzz dan maar met water, helaas bleek dat niet een knapperig korstje op te leveren waardoor de geitenkaas nogal mislukt was. We hadden een zeer gevarieerd kerstdinee wat ook wel moet met een gezin waarin twee vleeseters zijn, een zeer kieskeurige vleeseten (oftewel mn kleine zusje die het meest tevreden is met een hamburger), een vegetarier die wel vis eet en een vegetarier die geen vis, vlees, stremsel, gelatine of wat dan ook eet... dan krijg je wat aparte combinaties op tafel ;)

De woensdag voor kerst had ik ook al zo'n apart kerstdinee met de gerechten die ik met mijn huisgenootjes had gemaakt. We hadden van te voren niet echt afgesproken wie nou wat zou maken, alleen in termen van "hoofdgerecht" "toetje" "hapjes". We hadden om 18.00 afgesproken, alleen kwam de jongen die voor het hoofdgerecht zou zorgen niet opdagen. Dus wij begonnen maar alvast aan stokbroodjes met allerlei dingetjes erop en aan gepofte aardappel. 1,5 uur later kwam de jongen van het hoofdgerecht toch aanzetten (gelukkig, want we waren al een beetje bezorgd dat hij onder een tram lag ofzo) met de ingredienten voor kip met kruidenboter in bladerdeeg... het moest alleen wel 50 minuten in de oven :p Het was allemaal even heerlijk en het kwam erop neer dat we om 22uur eens aan het toetje begonnen (A)

De weg met de minste weerstand is misschien wel de makkelijkste weg, maar is het de juiste? Ik heb geleerd dat het de oeite waard is om ergens voor te vechten, om te streven naar het behalen van doelen, ondanks dat de weg er naartoe soms lastig en zwaar is. er zijn momenten dat ik op wilde geven, dat ik gewoon lekker onder de dekens wilde blijven liggen. Maar ik ben blij dat ik door heb gezet. Bijvoorbeeld een extra tentamen doen, in een week waar ik er al 2 hadstaan, was een ambitieuse opgave. Maar een cijfer met 2,5 punt omhoog halen is dan wel weer de moeite waard.

Nu is het alweer bijna 2012. Ik hoop dat de wereld een stukje beter wordt, dat het regenwoud eens overeind blijft staan in plaats van krimpt, dat liefde groeit, vriendschappen worden gesloten, dat er wordt gelachen tot je er buikpijn van krijgt, dat bepaalde dromen uitkomen en andere blijven bestaan tot het moment daar is en oja dat ik op wonderbaarlijke wijze 10 kilo afval ;)

Liefs,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten