Sometimes it's after the curtains close that the real reckonings come. Whether it's about ho we wish we were. Or who we wish we could be. Or who we want.
~GossipGirl
Grumbels ik heb even wat medelijden nodig, al heb ik het mezelf aangedaan.
Gisteren weer 5km hardgelopen en daarmee 2 minuut 40(!) van mn tijd afgerend, maar dat resulteert natuurlijk wel in een moe lichaam en een zere voet. Waarom een zere voet? Omdat ik zaterdag ook al 5km had gelopen, maar ik had mn sportschoenen niet bij mn ouders thuis liggen, dus ik ging maar op "gewone" oude gympjes... wat heeft geleid tot een enorme blaar op de onderkant van mn voet. AUW. Elke stap die ik zet, zet ik op die blaar, dus dat is niet zo fijn. Hij leek weg te trekken, maar na de barre tocht van gisteren is hij weer volop terug.
Toen moest ik vanochtend even mijn vaccinitie halen voor Servie. Of tenminste dat was het plan. De procedure gaat namelijk als volgt;
eerst trek je een nummertje en vul je een formulier in. Dan wacht je totdat dat nummertje wordt opgeroepen en dan kun je naar de inschrijfbalie #20minuten#, vervolgens wordt je daar in de computer gezet en krijg je een nieuw nummertje. Dan ga je weer wachten totdat je wordt opgeroepen om naar de consultkamer te komen. #55 minuten#. Daar in kamer 7 kreeg ik te horen dat ik naast de Hepatitis A vaccinatie ook een nieuwe DKTP prik moest, aangezien die 10 jaar geldig is en ik mijn laatste op 21 april 2001 heb gehad..... Dus nee 10 jaar en 2 maanden kan écht niet. Daarna moet je wéér wachten totdat je nummertje wordt opgeroepen bij de kassa #10minuten# waar je kunt betalen. En dan tenslotte mag je wéér wachten totdat je in de vaccinatiekamer mag, waar je binnen 2 minuten gevaccineerd wordt en weer buiten staat. Pfff over bureaucratie gesproken zeg. Je kunt me niet vertellen dat dit de meest efficiënte methode is. Zeker nog wat terrein te winnen in het oog van een aanstaand gezondheidswetenschapper :p
Maar ik heb de vaccinaties binnen en zit nu met op elke arm een pleister te kijken hoe vooral mijn linker-DKTP-arm dikker en blauwer wordt en ik voel de (spier)pijn opkomen die zo typisch is van een lange naald in je arm. Van bloeddoneren krijg ik ook altijd een hele zere, zware arm, maar dat is gelukkig na 1 dagje over, dus dat zal nu ook wel zijn. Al gaat mijn lichaam nu natuurlijk wel haar immuunsysteem aanzetten om deze half dode bacterien te vernietigen en om antistoffen aan te maken, en dat kost wat kracht (zeker als je een beetje stressig en qua gezondheid niet helemaal 100% op je benen staat de laatste tijd)
Dus ik heb mezelf even een lekkere chocolademuffin gegund en ga nu eerst even een aflevering van GossipGirl kijken. Helaas wacht daarna van half 2 tot half 5 een computerpracticum op me.
Liefs,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten