Ik voel me nogal rot. Door de vaccinaties heb ik hele opgezwollen klieren in mijn hals gekregen. Gisteren heb ik de hele dag op mijn kamertje gezeten, op bed gelegen, tv gekeken en geslapen. Ik had de GGD gebeld, aangezien het niet als bijwerking beschreven stond, maar daar zeiden ze dat het een samenloop was en dat het dus niet specifiek door de vaccinatie kwam. Maar dat vond ik niet echt een bevredigend antwoord, want het voelde gewoon niet goed. Dus ik belde naar mijn huisarts, wat ik echt een heel plezierige man vind, maar die helaas wel in mijn geboortestadje zit, 200 kilometer van Amsterdam.
Nadat ik werd teruggebeld door de doktersassistente, die had overlegd met de huisarts, kreeg ik het antwoord dat er wel een samenhang was, omdat die vaccinaties veel van je immuunsysteem vragen en als ik tegelijkertijd al niet helemaal goed qua gezondheid was, dat effect versterkt kon worden. Verder zei ze dat als het erger werd, ik koorts zou krijgen of misselijk en suf zou worden ik maar moest komen.
Dus gisteren rustig aan gedaan. Vanochtend werd ik wakker, en eerst dacht ik mwah gaat wel beter. Mijn moeder belde om half 9 om te horen hoe het was, dus ik haar even gerustgesteld. Maar een uurtje later besloot ik dat het eigenlijk helemaal niet beter ging. Het is misschien wel iets minder opgezwollen, maar het doet toch best veel pijn. Ik voel het gewoon in mijn keel en het voelt naar. Heel erg naar.
Huisarts hier op het VUmc bellen, nee die hadden geen ruimte om mij in te schrijven, ze hadden alleen ruimte voor spoedgevallen van eigen patienten. Me als patient inschrijven zou 2 weken duren. En een echt noodgeval was ik immers niet, dus ik moest maar gewoon een andere huisarts in de buurt bellen. Nou zit er gelukkig nog een huisarts een paar straten hiervandaan. Ik hem bellen, is het een zeer onaangename man. Hij kapte me af in mijn verhaal en zei dat hij er niet voor was om maar zomaar de spoedjes van anderen op te vangen en dat ik me eerst zou moeten inschrijven. Nou zou dat wel meteen kunnen, maar ik vond het zo'n onaardige man dat ik helemaal niet wil dat dat mijn huisarts is. Bovendien had hij niet eens een assistente, dus weet sowieso niet of het wel helemaal jofel is daar.
Nu heb ik nog een ibuprofen (ondanks dat ik eigenlijk helemaal niet van dat middeltje hou, en het dus liever niet gebruik) genomen en nu gaat het wel weer iets beter. Maar het voelt zo ontzettend hopeloos dat mensen zo onaardig kunnen zijn. Een dokter nog wel. Dan bel je met een brok in je keel naar zo'n autoritair figuur, en dan krijg je zo'n antwoord. Nee ik wil je niet helpen.
Dus nu moet ik me maar vermommen met een sjaal en mezelf naar de supermarkt slepen om wat sap, fruit, rietjes en wat van dat soort dingetjes te halen. Pfff soms zou ik willen dat ik niet zo zelfstandig hoefde te zijn, maar dat ik weer gewoon een klein achtjarig meisje kon zijn, liggend op de bank met disneyfilmpjes en een moeder die dan thuisbleef en de hele tijd glaasjes drinken kwam brengen. Maar ik ben geen acht meer, maar achttien en zal het toch echt zelf moeten doen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten