Oorlog

Eigenlijk is het altijd oorlog.
Ik was een keer in de Beagle & Beans, waar ze bij het toilet een tafeltje met allemaal kaarten, foldertjes enzo hadden liggen. Dus ik stond daar te wachten en vond een kaart, die daar lag omdat het 27 januari Gedichtendag was, met het volgende gedicht erop;

Poëzie
Eergisteren was het oorlog
gisteren ook
en nog altijd in mijn heden
dat niet alleen van mij is

geld sluipt rond over de wereld
betaalt zichzelf met oorlog

oorlog mag zijn naam niet dragen
noemt zichzelf defensie

poëzie is het struikgewas
waarin ik me verberg
als de soldaten komen
in hun gierende tanks

~ Remco Campert, uit: Een oud geluid


Ik las het pas echt toen ik thuis was. Ik las het, en vond het zo'n ongelofelijk mooi gedicht, dat ik de kaart heb ingelijst. Het helpt me te herinneren hoeveel impact iets kan hebben. "in mijn heden, dat niet alleen van mij is".

De rebellen tegenover de aanhangers van het regiem; vol haat staan ze tegenover elkaar. Vuren ze raketten af, bombarderen ze hoofdkwartieren, halen ze vliegtuigen uit de lucht. Alles draait erom elkaar maar een kopje kleiner te maken. En toch zijn het allemaal mensen, mannen met een vrouw en kinderen. Mannen geboren en getogen op dezelfde grond. Eerst waren het buren, en nu zijn het vijanden. En de rest van de bevolking? Die moet zich verbergen zich in het struikgewas...

Liefs,