I'm a human being
I'm a living loving breathing
I'm not a dumb machine
I'm a walking talking dreaming
And I don't know what it means
But I know what I believe in
I believe in love and I love being a human being.
~Sandi Thom
Soms weet je gewoon dat je iets juist hebt gedaan. Natuurlijk twijfel ik weleens, maar nu, deze week, weet ik zeker dat ik een goede keus heb gemaakt om in mn eentje in Amsterdam een onbekende studie te gaan doen.
Ik krijg steeds minder zin om in het weekend naar huis te gaan. Ik doe leuke dingen, veel dingen. Gisteravond had ik een gezellig avondje met mijn eenheidsgenoten. Straks ga ik een vriendin helpen haar kamer leeghalen (hoe we dat voor elkaar gaan krijgen weet ik nog niet:P) zodat er een andere vloer inkan. Sporten. Binnenkort ga ik naar Rotterdam (naar de PRIMARK!! sokken inslaan :p). Met mijn studievereniging doen we allemaal toffe activiteiten; binnenkort comedy cafe. Over een maandje schaatsen en hopelijk krijgen we het gala van de grond.
En nog zoiets supervets! Onze eenheid doet mee aan het Uilenstede-cabaretfestival! Wat inhoud dat over 2 weken onze gezamelijke ruimte wordt omgetoverd tot een podium voor een cabaretier. De hele avond zijn in 12 verschilllende eenheden optredens. Je kunt dus lang allerlei voorstellingen die gewoon in iemands huiskamer worden gegeven :) Ook heb ik mn tentamens van de 1e periode gehaald, terwijl ik zeker dacht te weten dat ik voor 1 zou zakken. Maar toen ik met een loden maag keek.. 6,2! Dus dat viel reuze mee. En als ik dan thuis ben, dan doe ik alsnoggenoeg dingen. Halloween filmavondje (ben me serieus meerdere malen doodgeschrokken.. en de rest maar lachen :p arme ik), rijles, even door de mooie herfstnatuur fietsen...
Vanochtend had ik les in de snijzaal.... mortuarium. Je ziet echt van die stalen tafels, maar daarop afgedekte lichaamsresten. Een grote emmer wordt op tafel gezet. De docent pakt er een paar hersenen uit. Het viel me reuze mee; het stonk bijna niet en was eigenlijk heel mooi en facinerend. Toen we een of ander zenuwkanaaltje niet op die hersenen konden zien, zei de docent "ow ik pak wel even een ander. Niet schrikken" Wat komt er uit die emmer zetten?!! EEN HOOFD. EEN HOOFD. brrrr toen voelde ik me wel even week worden hoor, maar zolang je het gezicht niet kon zien en kon "uitschakelen" dat het een echt persoon is geweest, werd het een facinerende les. Wat iets minder was, was dat de docent zo enthousiast was dat hij helemaal met zijn handen ging zwaaien. Wat er dus in resulteerde dat er allemaal hersenenvocht en fixeerspul spetters door de lucht vlogen.. op ons. Halleluja voor de verplichte labjas en wasmachine ;) Deze cursus van mijn studie is echt interessant; alles over hersenen. Alleen nu begint er toch wel weer een beetje een geneeskunde gedachte te kriebelen...
Alles van de positieve kant bekijken.
Zo had ik hartstikke kunnen balen van het feit dat ik inlogde op de computer om de practicumhandleiding te printen en dat deze computer vervolgens crashte. Ik kon dus niet meer printen en moest mét die handleiding naar de snijzaal. Balen? Mwah het was ook niet erg dat ik de ICT jongen op moest halen, dat ik erachter kwam dat ik 10 minuten zou moeten wachten voordat ik opnieuw kon inloggen óf ik kon gewoon die jongen naast me vragen of ik even op zijn account mocht printen (A) No problem. Aardige niet gehaaste mensen bestaan nog ;)
Nu vind ik het tijd voor een frisse coupe, dus ik ga de kapper (die 50% korting aan studenten geeft!) even bellen voor een afspraak!
Liefs,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten