~ Anna Nalick
Vandaag heerste/heerst grote hectiek in huize nummer 11. Natuurlijk is het altijd hectisch zo vlak voor de vakantie, maar nu was het extreem.
Ik was vandaag nog bij mijn ouders thuis, omdat ik naar de tandarts moest en mijn zusje vanavond haar diploma uitreiking van de MAVO heeft.
Nu begon de hectiek al vroeg in de morgen. Ik lag om kwart over 9 's ochtends nog lekker in mn bedje, toen mn wekker ging. Huh waarom had ik ook alweer mijn wekker gezet... Oja om de tandarts te bellen om te vragen hoelaat mijn afspraak was. Dus ik even bellen "oh die is om half 10" AAAH inmiddels had ik nog maar 10 minuten om me aan te kleden, tanden te poetsen, op de fiets te springen en naar de tandarts te racen. Ik had geen eens tijd om mn lenzen in te doen, dus het is nog een wonder dat ik niet de gracht ben ingereden haha. Maar gelukkig viel het tandartsbezoek weer reuze mee.
Hierna had ik alle tijd om alle vakantiedingen voor elkaar te maken, aangezien mijn ouders vannacht vertrekken en ik vanavond ook weer terug naar Amsterdam ga. Dus "even" wat boodschappen doen, zoals een rugzak, primatour reistabletjes, boterhamworst van de HEMA (dat is het enige soort dat mn zusje eet) enzovoorts enzovoorts. Toen ik weer thuis kwam begon de ellende pas.
Want mijn zusje had het in haar hoofd gehaald dat ze een doos met daarin een knuffelbeest en een ketting als verjaardagscadeautje voor een vriendin ging opsturen. Naast het feit dat dat hartstikke onpraktisch en duur is, moest ze dat ook weer allemaal lastminute voor elkaar maken, aangezien zij ook nog allerlei dingen als naar de tandarts, wat boodschapjes en nu dus ook nog langs het postkantoor voor elkaar moest krijgen.
Maar na dat geklooi met het pakketje *haast haast* wist ze niet welk adres erop moest. Pff dus dat weer uitzoeken, etiket zoeken dat op de doos kon en klaar om te gaan... ... als ze haar portemonnee niet kwijt was geweest. De portomonnee waarin haar ID bewijs zat welteverstaan... dus mijn ouders in de stress want als dat ID bewijs kwijt zou zijn, zouden ze niet op vakantie kunnen.
Gelukkig is mijn moeder een goede speurder en werd de portomonnee na een halfuurtje uiteindelijk gevonden: crisis voorbij.
Toen haalde mijn vader de oplader met batterijen uit het stopcontact waardoor het pinnetje verboog en afbrak. Dus geen batterijoplader meer om mee te nemen... Nieuwe crisis; mijn vader snel naar de stad om een nieuwe oplader te gaan kopen. Die crisis ook weer voorbij. Al lopen we nu nog verder achter op de dagplanning.
Met nog twee uur te gaan diende een nieuw hectiek-momentje zich alweer aan. Blijkbaar viel onder mijn zusjes "boodschappen" ook een tripje naar de bibliotheek. Dus ze kwam thuis met een stapel boeken die óók nog in de auto -die al ingepakt is- moesten.
Vermoeiend. maar voor mij wel grappig.
Mijn spulletjes staan immers klaar om mee te slepen in de trein. Ik heb nieuwe muziek (Brad Praisly, Anna Nalick, Kate Nash en een half seizoen van Grey's anatomy muziek)op mn mp3 speler geladen en wat vervelende oude nummers verwijderd. Camera is geleegd en batterijen opgeladen. Ready to go!! Nog 3 daagjes werken, nog 5 nachtjes slapen...
Ik zal mezelf maar eens nuttig maken en aanbieden om te gaan koken ;) Puur eigenbelang, zodat ik niet de diplomauitreiking/treinrit hoef te trotseren met een lege maag :p
Liefs,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten