zondag 15 mei 2011

Soms is goed

All I want is the wind in my hair
To face the fear but, not feel scared

Wild horses, I wanna be like you
Throwing caution to the wind
I'll run free too
Wish I could recklessly love, like I'm longing to
I wanna run with the wild horses,
Run with the wild horses

~ Natascha Bedingfield


Soms is een goed woord. Soms is een goed moment, want doordat sommige dingen soms zijn, waardeer je ze meer dan wanneer ze er altijd zouden zijn. Het is niet vanzelfsprekend, en daardoor geniet je er dubbel zoveel van.

Maandag was awesome. We organiseren een filmavond, een dinee en een website om geld op te halen voor Servie. Daarnaast hebben we besloten met zijn allen uit te gaan om elkaar beter te leren kennen. Hoewel ik deze mensen niet écht ken, voelt het toch een beetje alsof het wel zo is. Misschien of je mensen niet echt te kennen om ze toch te kennen. Want het is niet oppervlakkig, het zijn mensen met dezelfde idealen, dezelfde principes, maar toch zo verschillend. Het gaat zo tof worden, nog 2 maandjes te gaan!
Hoe leuk maandagavond was, hoe dinsdagavond in een anticlimax eindigde. Niet in de anticlimax waar ik in mn hoofd rekening meehield, maar gewoon omdat er super weinig mensen waren, een beetje saai en vooral omdat hij er niet was. Maar ik blijf niet hangen. Dit met hem was een typisch geval van soms en ik weet nu dat ik er helemaal niet meer val wil maken. Zo leer je jezelf toch weer kennen.
Vrijdagavond had ik een eenheidsfeestje van een vriendin. Ik kende helemaal niet veel mensen, twee anderen, maar dat maakte helemaal niet uit. Een tof huisgenootje, een paar van haar vrienden uit Limburg, en nog wat andere lui die ik daarvoor niet kende, maar nu wel, en het beviel me prima.

Wat verder nog super tof is, is dat ik donderdag had opgebeld naar een organisatie, omdat ik vakantiewerk bij hen wilde doen. Een aardige vrouw aan de andere kant van de lijn was blij met mijn telefoontje, ja ze hadden nog wel mensen nodig, en gaf mij een emailadress waar ik mijn cv, persoonlijke gegevens etc heen kon sturen. Dus na een uiterst nauwkeurig mailtje geschreven te hebben, met daarin een soort van sollicitatiebrief + een mooi cv en mijn persoonlijke gegevens in de bijlage drukte ik op "verzenden". Ik kreeg vrijdagmiddag al een mailtje terug, dat ik was aangenomen, dat ze me een informatiepakket hadden opgestuurd en dat ik donderdag was uitgenodigd op een gesprek voor verdere informatie. Tsjakaa dat is nog eens makkelijk ergens binnenkomen :) Kom maar op chill zomerbaantje van 3 weken werken voor 10 euro per uur :p

Natuurlijk zit ik in de zomer nog wel met mijn werk bij de Bodyshop, waar ik natuurlijk had gevraagd of het goed was dat ik 3 weken ergens anders ging werken. Ja dat was geen probleem blabla, dus ik vertelde vrijdagmiddag dat ik had gesolliciteerd enzo, werd daarop toch niet zo enthousiast gereageerd door mijn andere collega. "nouja als je dat met collega x hebt overlegd zal het wel goed zijn dan" zei ze met een chaggerijnig gezicht. Ik heb niet echt een klik met haar. En aangezien zij 50% van de tijd mijn collega is, in een winkel waar je toch vaak niks te doen hebt behalve staan kletsen met je collega, is dat niet erg bevorderend voor de werksfeer. Niet dat het echt een negatieve sfeer is ofzo, maar het is ook niet dat ik denk "joepididoe" Daarom werk ik de komende paar maandjes nog door, ik ben al 5 weken weg, dus zoveel tijd blijft er ook niet meer over, en dan, als mijn contract afloopt ga ik weer iets anders zoeken. Of misschien naar een ander filiaal, maarja dat is ook lastig om te zeggen "ik vind hier de sfeer niet geweldig, dus ik wil graag naar een andere winkel".
Het werken met de producten is super leuk, de klanten adviseren ook. Zelfs alle potjes en flesjes perfect recht zetten, met de etiketjes naar voren is leuk ;) Maar collega's zijn ook belangrijk en ik heb geen zin om me daardoor te laten beperken.

"Vroeger" liet ik me nog wel eens wat teveel leiden door wat andere mensen van me dachten. Soms doe ik dat nog steeds, maar zoals ik in het begin zei, soms is goed. Want dat betekent dat het je iets kan schelen, dat je je durft te verbeteren, ontplooien en luisteren naar suggesties van anderen. Maar ik ga mijn eigen weg. Ik had dinsdag voorlichting over 2e en 3e jaar indeling. Nog steeds lijkt psychomotorische therapie me geweldig leuk, maar het heeft niet echt een aanvulling op mijn opleiding. Ik heb echter nog andere opties gevonden. Internationale volksgezondheid is een thema wat me super interesseert. Dat is tof, nuttig. Het toekomstbeeld? Dat weet ik nog niet, maar ik heb geen beperkingen, I'm running free...

Tijd om te koken, gele rijst met een mexicaans potje met daarin doperwtjes, mais en paprika, en vis... Weliswaar niet een ijzersterke combinatie, maar zeker weten wel leker! Bovendien veroorzaakt het geen bergen afwas, wat ook altijd weer mooi meegenomen is!

Liefs,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten