Zolang de Oostenwind blijft waaien
Zullen bladeren blijven vallen
Zolang het vuur zal blijven branden
Schieten vonken naar de sterren
Zolang de maan gewoon blijft zorgen
Voor het zilveren licht en eb en vloed
En als de liefde maar blijft winnen
Komt het allemaal wel goed
~Paul de LeeuwEen oprecht compliment kan zoveel impact -positieve invloed- hebben op een persoon. Heb je daar weleens over nagedacht? Dat wanneer je iets zegt, iets aardigs, iets gemeends, dat als je zoiets tegen iemand zegt, je diegene zo'n warm gevoel kan geven. Vanuit dat opzicht is Algemene Complimenten dag helemaal niet zo'n gek idee. Behalve dat de essentie van een compliment dan verloren gaat; want het is immers niet helemaal spontaan. Toch kan het geen kwaad als mensen elkaar wat meer zouden complimenteren, maar niet te vaak want dan is het niet meer speciaal.
Ook jezelf af en toe een compliment geven kan heel goed zijn.
Dus bij deze wil ik even zeggen dat ik trots ben op mezelf dat ik 10e ben geworden bij de Grachtenloop(van de 68!!). Ook ben ik vandaag geslaagd de enorme drukte op werk de baas gebleven, terwijl ik nog helemaal niet zovaak in de grote keuken had gestaan.
Als laatste vind ik dat ik een prima job doe in het zelfstandig zijn; gezond koken (meestal dan); schoonmaken/opruimen; van alles wat er bij alles thuis zijn komt kijken (waaronder zelf die vieze spinnen opzuigen)
Tijd voor iets grappig (tenminste ik lag even in een mini-deuk, en het is best frappant om in je eentje voor de computer te zitten lachen, maar dat komt vast door het alleen-zijn. Dan mis je soms wat aanspraak he).
X vond dat Y maar eens een meid aan de haak moest slaan.
Dus X zegt: "Is ... niks voor jou, die wacht allang op die prins op het witte paard
zo'n knappe kerel" (hij had het dus over mij he)
Waarop Y zei "dan val ik af"
Dus X zeg: "ja, je hebt geen paard hè"
Hoe droog haha :)
Oja, even terug naar de clou van deze hele post. Er werd mij dus gezegd dat het haar -mijn baas- ineens opviel dat ik toch zo'n mooi meisje was en dat ik het helemaal zou gaan maken in Amsterdam. (ik *nogal verbaasd dat dit er ineens uitkwam, überhaupt dat dit zo gezegd werd* zei "dankje" (ook alweer superdroog, misschien maar goed dat het gaat regenen morgen, hoef ik in ieder geval ook niet meer de buiten bloempotten water te geven)) maar eigenlijk bracht het een grote glimlach op mn gezicht :)
Trouwens, ik wil nog even benadrukken dat ik dit verhaal absoluut niet arrogant bedoel ;)
Tijd om die blender en dat fruit eens te gaan samenbrengen!
Liefs,